Hierna vind u een beknopte geschiedenis van één van de voorgangers van de Protestantse gemeente "De Brug" te Oostburg: de Gereformeerde Kerk van Oostburg

Gereformeerde Kerk Oostburg

Het begin van de Gereformeerde kerk Oostburg ligt niet in dit kerkgebouw maar in de Christelijke Bewaarschool aan de Langestraat. Daar kwamen op 1 november 1888 een veertiental mannen bijeen die hun zorgen om de plaatselijke Hervormde gemeente verwoordden. Een zorg die zou leiden tot het stichten van een Gereformeerde kerk, wat op 19 mei 1889 een feit werd.

Op 31 mei 1891 kon door de gemeente voor het eerst een eigen kerkgebouw in gebruik worden genomen, Dit gebouw stond op de punt van wat nu de Oudestad en de Walstraat heet.  Voor de bouw van deze kerk werd een obligatielening uitgeschreven. Eenmaal per jaar werden er enkele obligaties uitgeloot. Op een ledenvergadering werd door de koster een lot getrokken dat bepaalde wie werd uitgeloot. Rond 1910 werd naast de kerk een consistorie gebouwd. Deze werd in de eerste wereldoorlog  als militair tehuis beschikbaar gesteld.

                              De oude kerk

 








    Interieur van de oude kerk

     

In de jaren 30 van de vorige eeuw, midden in de crisistijd, kwam het gebouw Pro Rege tot stand. Een verbouwde schuur die dienst deed als verenigingsgebouw. Toen het interieur van het kerkgebouw werd gerestaureerd kerkte de gemeente in Pro Rege. In de winter van 1939 – 1940 tijdens de mobilisatie fungeerde het als militair tehuis. In 1940 legde de Duitse bezetter beslag op het gebouw.






  
   Pro Rege
 

Op 28 oktober 1944 werden het kerkgebouw aan de Oude Stad en de pastorie, die aan de Nieuwstraat stond,  bij de bombardementen in de strijd om de monding van de Westerschelde door brand verwoest. Ruim een maand later kwam de gemeente alweer bijeen in een lokaal van de zwaar beschadigde School met den Bijbel, de huidige werkplaats van houtwinkel Belois aan de Brouwerijstraat. De ramen waren dichtgespijkerd en er was geen verwarming. Later werd gekerkt in de Ambachtsschool, Pro Rege en het gymnastieklokaal van de HBS.

Op de plaats waar voor de oorlog de molen “ het Lam” stond werden de huidige kerk en de pastorie gebouwd. De kerk is een ontwerp van architect Rothuizen. Voor 117.000 gulden werd de bouw gegund aan Willem Catsman, timmerman en ouderling binnen de kerk. In 1947 ging de eerste spa voor de pastorie de grond in en september 1949 werd de kerk in gebruik genomen.

 De bovenbouw van de toren is later gereed gekomen. Op de toren bevindt zich een dolfijn, een verwijzing naar de zee die niet ver is.

Het orgel in de kerk is gebouwd door de fa. Spiering uit Dordrecht.

In 1989 kreeg de kerk een grondige opknapbeurt. Het hek in de tuin werd afgebroken en het liturgisch centrum vergroot. Dit was voor de veranderde eredienst met meer aandacht voor kinderen en medewerking van gemeenteleden van belang. De aan weerszijden aanwezige ambtsdragerbankjes werden afgebroken en teruggebracht naar één bank. De preekstoel komt daardoor veel meer tot zijn recht. Er was nu ook plaats voor een liturgische tafel en het oude doopvont kwam in een nieuwe standaard te staan.

Bij de viering van het 100-jarig bestaan, mei 1989, werden uit de opbrengst van het verjaardagsfonds antependia aangeschaft.

De kandelaar die de paaskaars draagt is een geschenk van de partnergemeente Ursprung uit de voormalige DDR en is een replica van de kandelaars in hun kerkgebouw.

Het tinnen avondmaalsstel op de liturgische tafel is een afscheidsgeschenk van ds. J. Paksy, die van 1965 tot 1984 predikant in Oostburg was. Het draagt de namen van zijn moeder, zijn vrouw en hemzelf. 

In de hal van de kerk treft u foto’s van alle predikanten die de Gereformeerde kerk van Oostburg hebben gediend.

Ook in de hal vindt u in de muur een steen met daarop de tekst: “Maar het Woord des Heeren blijft in der eeuwigheid”. Wat er met dit gebouw ook gebeurt, het woord van God blijft. 

God wil aan ons telkens weer tonen
dat Hij genadig is en trouw.
Dat Hij met ons samen wil wonen,
geeft ons de moed voor dit gebouw.
maar niet met steen
en hout alleen
is 't grote werk gedaan.
't Zal om onszelve gaan.